Wydawca treści
Użytkowanie Lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć, określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu” (w Polsce pozyskuje się ok. 55% przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi ponad 2,5 mld m3 drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych”; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu z uwzględnieniem w szczególności następujących celów:
- Zachowania lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą.
- Ochrony lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących naturalne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze względu na:
- zachowanie różnorodności przyrodniczej,
- zachowanie leśnych zasobów genetycznych,
- walory krajobrazowe,
- potrzeby nauki.
- Ochrona gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym.
- Ochrona wód powierzchniowych i głębinowych, retencja zlewni, w szczególności na obszarach wododziałów i na obszarze zasilania zbiorników wód podziemnych.
- Produkcji, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowana lasu.
Najnowsze aktualności
Procedura zgłaszania szkód łowieckich
Procedura zgłaszania szkód łowieckich
PROCEDURA ZGŁASZANIA SZKÓD WYRZĄDZONYCH PRZEZ NIEKTÓRE ZWIERZĘTA ŁOWNE W UPRAWACH I PŁODACH ROLNYCH
Od dnia 23.08.2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo łowieckie oraz niektórych innych ustaw (D.U.2018.1507) obowiązuje następujący system zgłaszania i szacowania szkód łowieckich:
1. Właściciel albo posiadacz gruntów rolnych składa zgłoszenie szkody poprzez wniosek o szacowanie do dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego (podstawa prawna: art. 46 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie).
2. Wniosek o szacowanie szkody powinien zawierać:
imię i nazwisko albo nazwę, adres miejsca zamieszkania albo adres i siedzibę oraz numer telefonu właściciela albo posiadacza gruntów rolnych:
wskazanie miejsca występowania szkody;
wskazanie rodzaju uszkodzonej uprawy lub płodu rolnego (podstawa prawna: art. 46 ust. 4 ustawy Prawo łowieckie).
3. Wniosek należy złożyć w terminie umożliwiającym dokonanie szacowania szkody (podstawa prawna: art. 46 ust. 5 ustawy Prawo łowieckie).
4. Procedurę odwoławczą określa art. 46 d, e ustawy Prawo łowieckie.
